KRUCHOŚĆ
II
Gdy oto spadła na nas nieprzygotowanych
ta bezimienna, myśmy tłumnie przymierzali
noworoczne życzenia do życia. Zuchwali.
Ostentacyjnie głusi na alarm z ekranów.
Ale już był pytaniem niepokój budzącym
palindrom cyfr lutowych z magicznych teorii:
„może numerolodzy zetną trajektorię
asteroidy dzisiaj w ziemię celującej”.
Tej nocy moje drzewa w zimowej odsłonie
wciąż stawiające czoła deszczom i wichurom –
im staną się krzyżami – swą ludzką naturę
odsłoniły. I strach swój – puls żywy na skroniach.
Najbardziej nieodporne dopada nad ranem
arytmia codzienności. I śmierć. I złamane…
Krystyna Konecka
Wiersz pochodzi z najnowszego tomiku poetki „Kruchość” sonetti a corona, wydanego przez Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie w lipcu 2020.
_
foto: pixabay.com
__________________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny. Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).
