,,Jeszcze z tobą zatańczę …”
To kolejny zbiór poezji, która fascynuje i urzeka. Tytuł tomiku Krystyny Gudel nawiązuje do wiersza z rozdziału II ,,Wplatani w ciepło”. Miłość jest motywem, który przewija się w tych utworach. Jan Paweł II powiedział: Kocha się naprawdę i do końca tylko wówczas, gdy kocha się zawsze w radości i smutku, bez względu na dobry czy zły los.
Aby doznać takiego szczęścia wystarczy zanurzyć się w sobie/po opuszki palców/po końce włosów/do nasycenia (str. 29). W wierszu dedykowanym mężowi poetka stwierdzi, że pełnię uczucia przynoszą zwykłe chwile. Kiedy on śpiewa, gwiżdże, tworzy klimat boskiej, przyjaznej codzienności. On i ona jednym kubkiem się dzielą/w jedno miejsce wpatrzeni (,,We dwoje”).
I chociaż z każdym świtem mniej nas o zachód, warto wykorzystać każdą sposobność bycia we dwoje. Kiedy za oknem chłód, miło jest wplatać się w ciepło/z rozżarzonych bierwion, ukoić niedosyt, poddać się marzeniom ( ,,W letnim domu”).
Poetka pragnie Otulić śpiewem (tytuł I rozdziału) ziemię rodzinną pachnącą słodkim łubinem, a w osikowym młodniaku zatrzęsienie maślaków i damy czerwonogłowe.
Odnajdziemy tu nostalgię za przeszłością, za ludźmi wpisanymi w pejzaż czasu.
,,Kobieta w zielonej zapasce” kiedyś rzucała serpentyną/ze skórek za siebie/aby poznać imię chłopca. Winny smak owoców przywołuje wspomnienie tamtej młodości.
Autorka zanurza się głęboko w ludzki los, samotność i cierpienie. W swoisty, niepowtarzalny sposób pochyla się nad starością (,,W szpitalu”). Uroda słów wywołuje wzruszenie, porusza serce czytelnika.
Krysia uwielbia podróże. Stąd w jej utworach pełnia zachwytu nad pięknem świata.
Z tych wojaży zrodziły się wiersze: ,,W drodze do Kruszwicy”, ,,W Rydze” i inne.
Mistrzyni liryki modli się o wiersz na kołobrzeskiej plaży. Wena twórcza przypłynęła jak fala.
Powstało wiele tekstów podczas jej pobytu w sanatorium w Kołobrzegu.
Jakby na zapas chwyta rozbryzgi wody, utrwala na fotografii żagle na widnokręgu przy pożegnaniu z morzem.
W bukiecie poezji, w której na straty wpisane są smutki, czytelnik kontemplując piękno natury i miłości do życia, odnajdzie słodki zapach nadziei.
–
Regina Świtoń
____________
Krystyna Gudel z d. Dyszkiewicz (rocznik 1959), emerytowana nauczycielka, mieszka w Suchowoli. Pracowała w Szkole Podstawowej w Zabielu i w Zespole Szkół w Jaświłach. Poetka, regionalistka, inicjatorka wydarzeń kulturalnych. Prowadzi warsztaty dla dzieci i spotkania autorskie z dorosłymi. Stypendystka Marszałka Województwa Podlaskiego na rok 2019. Należy do NKL w Białymstoku i do Stowarzyszenia Autorów Polskich II Oddział w Warszawie. Wydała 9 tomów poetyckich: Sady pozostawione (2003), Stopy na ścieżkach (2008), Tam rodziły się tęsknoty (2011), Stąd (2015), Którędy do domu? (wiersze dla dzieci) (2016), Pielgrzymka codzienna (2018), Ziemi swojej i ludziom (2019), Jeszcze z tobą zatańczę (2020), Spacery kota Mateusza i inne wiersze (wiersze dla dzieci) (2020). Ponadto zebrała i opublikowała wspomnienia wojenne w książce Historie pazurem wojny kreślone (2017), jest autorką tekstów do dwóch przewodników po gminie Suchowola, pisze do kwartalnika Biebrzańskim Szlakiem, jej utwory ukazały się w ponad 120 antologiach, almanachach i publikacjach pokonkursowych. Kolekcjonuje ołówki.
–
_________
Regina Świtoń – emerytowana polonistka, poetka. Mieszka w Knyszynie. Członkini Knyszyńskiego Towarzystwa Regionalnego im. Zygmunta Augusta i Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku. Autorka kilkunastu tomików poetyckich, współautorka tomików z serii poetyckiej ,,Kajety Starobojarskie”: Wyjaśniając siebie (2010), Pomiędzy zmierzchem a świtem (2016). Laureatka wielu konkursów literackich. Jej wiersze publikowane były w ponad 60 wydawnictwach zbiorowych: pokonkursowych, antologiach poezji, almanachach (m.in. w esperanto), w ,,Nowym Gońcu Knyszyńskim”, w kwartalniku NKL ,,Najprościej”, w ,,Modzie na Zdrowie”, w ,,Służbie Miłosierdzia”.