Jesienne jęki
–
Jasnoceglaste jarzębiny
Jakby jaspisy jubilera,
Jarmarczną jaskrawością jawor
Jaśnieje jak jaskier jęczmienia.
–
Jeżyny jak jędrne jagody.
Jęły je już jadać jeżyki.
Jakże jest jeżom jeżynowo,
Jeżynowe jeżów języki!
–
Jesień jakoby jaki juczna.
Jabłkami jęczą już jabłonie,
Jadeitowe jedzą jabłka
Jałóweczki jasnobrązowe.
–
Jesień jaroszom jest jak jarmark:
Jedzą jarzyny jak jagody,
Jasnożółte jak jaskry jabłka,
Jarmuż – jakby jednosmakowy.
–
Jesień jak jejmość jasnowłosa,
Jaskrawoczerwona, jarmarczna,
Jutrzenki jarzeniówką jeszcze
Jakaż jarząca, jeszcze jasna.
–
Jesień jest jakby jadłodajnią,
Jesienią jeszcze jest jedzenie!
Jakież jadło jadają jeże,
Jaszczurki, jenoty, jelenie?
–
Juhasi jak jaśniepanowie
Jeńców – jednorocznych jagniątek
Jodłują jękliwie, jakoby
Jakieś jamniki jazgocące.
–
Jęk jakiś, jazgot: jednogłośnie
Jąkają jaskółeczki: Jeśli
Jesień już jest ju-jubilatką,
Jakowąś jędzą – jedźmy, jedźmy!
–
Jarmarczna jesionka jesieni
Jaśniała jakoby jedwabna,
Jednakże jesień już jęknęła,
Jakaś jakoby jednobarwna.
–
Jutro już jękną jednocześnie
Jakoby jojczące jejmoście,
Jodły, jałowce, jarzębiny:
Jejku, jesieni! Jeśli jesteś
–
Jedynie jednokolorowa,
Jedźże, jeżeli jędzą jesteś!
Juhasi jękną jodłująco:
Jesienna jędzo, jedźże, jedźże!
–
Jutrznia. Jesień jęknęła – jadę!
Jak? Jeepem, jaguarem, jelczem,
Jakimś junakiem – jednośladem
Jechała jasnoszara jesień.
–
Jutro już jemiołuszek jazgot,
Jutro jarząca już jodełka,
Jutro już jasnosrebrne jary,
Jemioła, janczary, jasełka.
–
Urszula Krajewska-Szeligowska
–
fot.pixabay.com
–
_____________
Urszula Krajewska-Szeligowska – autorka wierszy lirycznych i satyrycznych, bajek dla dzieci, przekładów poezji z języka niemieckiego. W twórczości poetyckiej preferuje tradycyjne formy rymowane, lubi eksperymenty poetyckie w obrębie formy, tworzy limeryki, fraszki, akrostychy, tautogramy itp. Nagradzana i wyróżniana w ogólnopolskich konkursach literackich. Wydała trzy własne tomiki wierszy: „Między strugą a gościńcem” (2018), „W gąszczu uczuć” (2019) oraz Ortobajki-zwierzajki (2019), ponadto jej wiersze obecne są w kilkunastu antologiach oraz wielu antologiach pokonkursowych. Swoje wiersze zamieszcza również na Facebooku w kilku grupach poetyckich. Jej utwory znaleźć można również m. in. w kwartalniku literackim „Najprościej” a także w białostockim piśmie literackim „Epea”. Mieszka niedaleko Zambrowa. Należy do Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku.
