Czytasz
Isabelle, mon amour – Z MARCINA MATUSZEWICZA – sonet Krystyny Koneckiej

Isabelle, mon amour – Z MARCINA MATUSZEWICZA – sonet Krystyny Koneckiej

 

Isabelle, mon amour
_

Z MARCINA MATUSZEWICZA

Lepiej nie ufać ślepo autorom diariuszów
subiektywizmem saskiej epoki skażonych
i selektywnym notom z kronik wyniesionym
przez nam przytomnych. Oto wszyscy, czy w kontuszach

czy w perukach, na zabój pili w czas „przydługiej
pijackiej stypy” – rządów Augusta III-ego
(co sam apopleksyją doszedł życia swego
kresu). Tak i przy stołach imć hetmana strugi

przednich win, miodów, piwa z garnców i antałów
lały się. Aż Branicka „cholery” dostała
Matuszewicza łając: „statkuj z tym pijaństwem!”,

gdy – ledwie z drogi z karet wyszli jaśniepaństwo –
raczył winem hetmana, co w ósmym krzyżyku.
A ten kobiece troski okpił w pamiętniku.

Krystyna Konecka

foto: pixabay.com

__________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny.   Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content