Czytasz
Isabelle, mon amour – ŚLUB – sonet Krystyny Koneckiej

Isabelle, mon amour – ŚLUB – sonet Krystyny Koneckiej

 

Isabelle, mon amour


ŚLUB

Już mnie odziano. Jakiż będzie ten maryjaż…
Już gotowe do płaczu niebo. Brudnoszare.
Pod nim złota i tłumna kawalkada karet
przez Krakowskie Przedmieście. Do Świętego Krzyża.

Otóż i oblubieniec. Maman o sześć wiosen
od niego młodsza! Oto królowa na skronie
kładzie mnie i kuzynce po ślubnej koronie.
Już wiem, że w politykę wplątano nam losy.

W pałacu babki imienniczki ciżba gości
weselnych na salonach. Tychże, gdzie w skrytości
maman, papa, wujowie – więc Familia – plany

swe i intrygi snują. Przez co ja z hetmanem
obcym mi, a dozgonnym małżonkiem u boku
– adieu, Warszawo! Ruszam do Białegostoku…

Krystyna Konecka

_
foto: pixabay.com
__________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny.   Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content