Isabelle, mon amour
–
–
PANI BIAŁOSTOCKA
Była alternatywa. Chociażby przy bracie
królewskim tkwić na Zamku. Lecz nie po to żona
„najrządniejszego w Polszcze”, przy nim wyuczona,
stała się nie mniej rządną wdową po magnacie.
–
Tu – i gdziekolwiek będąc – nigdy nie traciła
miasta z pola widzenia Jaśnie Oświecona
Pani i Dobrodziejka. Z ludzi zdatnych gronem
-rządząc, płacąc, wspierając miejsca sobie miłe.
–
Trwał pałac wbrew logice zdarzeń. Pod opieką
comtesse przetrwały szkoły do nowego wieku
tej, co białostoczanom sześć dekad bez mała
–
służyła sercem. Zatem czy by ucierpiała
dawna „nomenklatura”, gdyby tak dodano
Pani Krakowskiej – Pani Białostockiej miano?
–
Krystyna Konecka
_
fot. pixabay.com
__________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny. Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).