Isabelle, mon amour
–
–
PAŁAC W CHOROSZCZY. REPETYCJA
–
Czerwiec. W pałacu comtesse Branicka wyprawa
urodziny. Zjechały kolaski, karety.
„Solenny” obiad, baty na wodzie i wety,
delie i szustokory, robrony z jedwabiu,
–
„różne divertimenta”, fajerwerków morze
ponad bajecznym parkiem… „Très cher Jędruś” z damą
swą Izabelą w cieniu. I będzie tak samo
za dni kilka i za rok o tej samej porze…
–
Czerwiec. W pałacu Teatr Węgierki wystawia
premierę. Auta. Muchy. Kreacje z jedwabiu.
Spektakl – hotel, on z nią przez kilkanaście godzin
–
biorą odwet na życiu nim wrócą do rodzin.
Autor – Slade. Tytuł – „Za rok o tej samej porze”.
Paręset lat. Więc z życia repetycja? Może…
–
Krystyna Konecka
_
foto: pl.wikipedia.org
__________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny. Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).