Isabelle, mon amour
–
–
NOWY ROK A.D. 1764
WIZYTA WOJEWODY WILEŃSKIEGO
–
Natenczas na dwór wuja hetmana zawitał
Karol „Panie Kochanku”, Radziwiłł z Nieświeża.
W kraju trwa interregnum. Pora by uderzyć
przeciw Familii. A że Matuszewicz przy tym
–
był, więc zaświadczył o księcia nałogu.
Oto pijąc bez miary wciąż o kielich wołał,
aż hetman stary z panią odeszli od stołu.
Książę niezrażon prosto z pałacowych progów
–
na konia się wdrapawszy cour d’honneur ostrzelał
i w Mokronowskim upatrzywszy przyjaciela
wraz z nim westybul konno przemierzył z impetem
–
i w operhausie z koniem widział operetę
nie skąpiąc grubiaństw tobie, Izabelo miła.
Oto męska fantazja, co Polskę gubiła…
–
Krystyna Konecka
_
foto: pixabay.com
__________
Krystyna Konecka, zwana „królową sonetu”, poetka, dziennikarka, eseistka, mieszka i tworzy w Białymstoku. Urodziła się w Dobiegniewie, w repatrianckiej rodzinie z Wileńszczyzny. Należy do Związku Literatów Polskich, Oddział w Warszawie. W poezji Krystyna Konecka preferuje sonety (w tym sonetti a corona), jest autorką prawie dwudziestu książek poetyckich (od debiutanckich „Sonetów codziennych” – 1978 po „Ultima Thule. Głosy Islandii” – 2017 i „Zwierciadło Marii Stuart” – 2020). Jej wiersze znajdują się w polskich oraz zagranicznych czasopismach, antologiach i na portalach (m.in. w Czechach, Indiach i Korei Południowej, na Litwie, w Rosji, na Ukrainie, w USA i Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech).
