Czytasz
I jak tu nazywać rzeczy po imieniu… – fraszki Kazimierza Słomińskiego

I jak tu nazywać rzeczy po imieniu… – fraszki Kazimierza Słomińskiego

I jak tu nazywać rzeczy po imieniu…

PROBLEM JUBILATA
Największy problem jubilata:
jak tu polubić swoje stare lata?

SZKIC DO PORTRETU
Oto istota diabłem podszyta:
na górze róże, na dole… kopyta.

POCIESZENIE
Co się pękasz, co się smucisz –
na swoje wyjdziesz i nie wrócisz.

OCHRONA DANYCH
I jak tu nazywać rzeczy po imieniu,
kiedy właściciele chcą pozostać w cieniu.

W POLITYCE
Drań liczy na draństwo drania,
bo to jest ABC dobrego wyrachowania.

PRAKTYCZNY
On nie chowa głowy w piasek,
tylko ciągle w którąś z masek.

WE WSTĘPIE DO PRACY NAUKOWEJ
Stan biadań
nad przedmiotem badań.

PODMIEJSKI LAS
Nad swym losem szumi cicho,
bo mu śmieci leśne licho.

BRAK
Co powoduje, że człek się błaźni?
Największy z braków – brak wyobraźni.

POEZJA GŁĘBI
Nie zawsze bywa odbiorcy w smak,
kiedy przy głębi powierzchni brak.

PRANIE BRUDÓW
Brudy prać trzeba. Od czasu do czasu
nie zaszkodziłoby wyprać brudasów.

POCHWAŁA
Ołówek usłyszał pochwałę:
– Dobrze się spisałeś!

JUTRZENKA
Rankiem budzi mnie jutrzenka,
żebym żywy dalej stękał.

CHLEB POWSZEDNI
Ziarno prawdy wolę raczej
niż te wstrętne polepszacze.

DUCH
Siedzi wciąż we mnie duch małolata,
bym wdzięczniej głupiał na stare lata

Kazimierz Słomiński

foto: pixabay.com
______
Kazimierz Słomiński – satyryk, członek Związku Literatów Polskich emerytowany pracownik dydaktyczny Uniwersytetu w Białymstoku, autor aforyzmów i fraszek oraz recenzji, redaktor tomików. Debiutował w maju 1971 w Informatorze Klubu Studentów Wybrzeża Żak. W Białymstoku opublikował sześć zbiorków aforyzmów i dwa tomiki fraszek. Związany z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku, redaguje kwartalnik literacki „Najprościej”, jest też redaktorem dwóch antologii poetyckich NKL.

 

 

Zobacz też

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content