Eros
to dziecko wyłaniające się z chaosu
żeby spoić świat
swą siłą
niewinne jak każda miłość
grzeszne jak pożądanie bez kresu
takie ludzkie
–
niosę swą lampę żeby nocą
ujrzeć prawdziwego ciebie
parzy kropla oliwy
gorąca jak każde poznanie
–
jak szlif diamentu jarzą się
znaczenia
pochwycone pamięcią ust
w pocałunku
–
od strzały Erosa – myślę
zaczyna się nasze
zbawienie
–
Irena Słomińska
–
fot. pixabay.com
______________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.
