Epizod z flagą, piłką i szalikami
–
Chłopczyk, trzymając za rękę matkę,
wręcz biegnie przed siebie.
Z jego ramienia przez całe plecy aż do trampek
zwisa duża biało-czerwona flaga.
Ta sama, która łopocze przy drzwiach ich domu
w uroczystości i święta państwowe.
Pod pachą ściska skórzaną piłkę,
jeszcze widać na niej ślady
od silnych kopnięć buta
i żółty piasek z domowego podwórka,
i źdźbła zielonej trawy, po której
turlała się ze szczęścia.
– Dokąd tak biegniecie? – pytam.
– Zdążymy może jeszcze na drugą
rundę meczu z Grecją! – odpowiada matka.
I mnie, która przez długie lata
nie trzymała piłki w dłoniach,
udziela się ich radość.
Nie oglądając meczu, w duchu
kibicuję biało-czerwonym.
Za chwilę mijają mnie trzej rozbawieni
młodzieńcy z szalikami
na szyjach, idąc w tę samą stronę.
Jeden, ze słuchawką w uszach, coś powtarza
pozostałym, gestykulując zawzięcie dłonią.
– Kto wygrywa? – pytam.
– Mamy już jednego gola! – krzyczą.
Orły na ich szalikach kołyszą się spokojnie,
jest wiele emocji, ale żadnych złych uczuć.
Z kawiarni „na stawach”, gdzie od dzisiaj
„strefa Euro”, dobiega mnie gwar i śpiew.
Ten epizod z flagą, piłką i szalikami
chciałabym zatrzymać w pamięci
i rozpowiedzieć go po całej mojej Ojczyźnie.
–
Józefa Drozdowska
–
fot. pixabay.com
_______________
Józefa Drozdowska – ur. 1954 w Jeziorkach koło Augustowa. Poetka, autorka tomików wierszy, książki prozatorskiej „Opowieści z domu pod topolą”, książek dla dzieci oraz prac dotyczących Suwalszczyzny; współredaktorka antologii poetyckich, bibliotekarka, regionalistka, animatorka życia literackiego. Debiutowała w 1978. Wiersze publikowała w czasopismach, antologiach i podręcznikach szkolnych. Należy do Związku Literatów Polskich, Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku i Jamińskiego Zespołu Indeksacyjnego.