Czytasz
Dziedzictwo – wiersz Ireny Słomińskiej

Dziedzictwo – wiersz Ireny Słomińskiej

 

Dziedzictwo

to tylko kilka chwil

w oknie na parterze
poruszające się sylwetki
rodziców
ich młodość na tle
późnego popołudnia
wieczna młodość
krople eliksiru życia

ruchomy obraz –
wciąż tli się we mnie
i gra cichą melodię
zauroczonego dzieciństwa

w niej dźwięczy wszystko
szorowanie desek podłogi
kręte obierki ziemniaków
balia z pieniącymi się mydlinami
dziesięć deko kiełbasy
kupionej w sklepiku za rogiem

i twarz matki – rzeczywiste
muśnięcie przez sztukę
wyrazu

zmęczone nogi ojca
zanurzone w misce
ciepłej wody

i takie bujne lato
zachłyśnięte zielenią
kładzie
na naszą skórę
złoto

trwanie
rodzi się w zapisie doznawania
w powolnym odcyfrowywaniu
ciągłości
tego co odziedziczyła
młodość rodziców
po innej młodości
schowanej
za cmentarnym murem

Irena Słomińska

fot. pixabay.com
[-

_______________
Irena Słomińska –
urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content