Czytasz
Dziecko – wiersz Ireny Słomińskiej

Dziecko – wiersz Ireny Słomińskiej

Dziecko

 

Stateczek na kałuży. Umorusane dziecko
sprawdza papierową konstrukcję, którą
porusza wiatr, marszcząc lico wody.
Śródmiejski akwen ma szerokość i długość
dwu kroków, gdy dziecko przemierza bezkresny
ocean swojego jestestwa.
Latem pojedzie nad mazurskie jezioro.
Załopoce żaglem, stanie się żaglówką,
przecinającą błękitnooką taflę wody
wtopioną w malachit przyrody.
Ten szlachetny kamień przyozdabia piękność,
damę o zielonym uśmiechu namalowaną przez twórcę,
Stwórcę. Ziemia bywa nieśmiałą kobietą.
Mienią się jej oczy – głębie zasiedlone
przez syreny…
One już dawno temu przebudziły dziecko.

Irena Słomińska

fot. pixabay.com

_________________________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content