Czytasz
Dziecię w poecie – fraszki Kazimierza Słomińskiego

Dziecię w poecie – fraszki Kazimierza Słomińskiego

DZIECIĘ W POECIE

 

***
Dziecię w poecie – narwane dziecię,
nie chce dorośleć za nic na świecie.

***
Dziecię w poecie dziwi się światu,
że mu za mało dał… do wiwatu.

***
Dziecię w poecie – brzydal prawdziwy,
na starość w głowie mu jakieś dziwy.

***
Dziecię w poecie głupie inaczej –
dziwić się musi, by nie zdziwaczeć.

***
Dziecię w poecie – dziwna istotka,
więcej z amorka ma niż z aniołka.

***

Dziecię w poecie, kiedy leniwe,
woli wydziwiać zamiast się dziwić.

***
Dziecię w poecie? Trudno jest pojąć,
gdzie to się ulągł taki dziwoląg.

***
Dziecię w poecie rozkosznie kwili,
aż dziwić chce się takiej idylli.

***
Dziecię w poecie – wieku ofiarą,
bo dziecinnieje człowiek na starość.

***
Dziecię w poecie? I ja w to wierzę,
że dziecię w człeku lepsze niż zwierzę.

Kazimierz Słomiński

foto: pixabay.com
______
Kazimierz Słomiński – satyryk, członek Związku Literatów Polskich emerytowany pracownik dydaktyczny Uniwersytetu w Białymstoku, autor aforyzmów i fraszek oraz recenzji, redaktor tomików. Debiutował w maju 1971 w Informatorze Klubu Studentów Wybrzeża Żak. W Białymstoku opublikował sześć zbiorków aforyzmów i dwa tomiki fraszek. Związany z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku, redaguje kwartalnik literacki „Najprościej”, jest też redaktorem dwóch antologii poetyckich NKL.

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content