Demokracja
Barwy opanowały mój ogródek. Przy ziemi płożą się
drobne kwiatki. Inne pną się ku słońcu.
Jeszcze inne płowieją, żeby wtopić się w rzeczywistość
tego snu barw. Tak się staje ich demokracja,
prawo wyboru. Mimo że nie wiedzą, a jedynie czują
to, za jaką wizją się opowiedziały.
Mimo że tak różne, wydają się sobie równe.
Tak naprawdę nieświadome czyj jest ten ogródek.
Wydają się sobie wolne. Nieposkromione w swojej wolności,
a na terenie ograniczonym płotem. Pozbawione
możliwości przemieszczania się. O tym, co się stanie,
decyduje to, jakie są w sobie.
Demokracja ateńska
to była demokracja garstki wolnych. W zniewolonym
świecie tych, których nie widać. A mój ogródek płonie
barwą, ona jest snem.
–
Irena Słomińska
–
foto: pixabay.com
________________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.