***
często powracają do ogrodów
w których kiedyś mieszkały
gdzie dżdżownice raniły pancerz ziemi
a nieposłuszne dynie wypełzały z grządek
na łąkę
próbują ocalić ogród trawę
wiatr dotykający jabłoni
odurzający zapach macierzanki
usłyszeć skrzypienie obracającej się ziemi
odnaleźć w sobie dziecko
jego imiona spieszczane w modlitewnej
czułości matek
w starzejących się sadach
szukają piaskownicy lalek czerwonej polewaczki
tamtego śmiechu kolorowych kamyków pytań o drogę
udręczona trawa
obumarłe drzewa
unikają odpowiedzi
–
Leonarda Szubzda
z tomu DZIEWCZYNY, Białystok 2017
–
foto: pixabay.com
___________________________________
Leonarda Szubzda jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, absolwentką Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rewalidacji Umysłowo Upośledzonych w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracowała jako polonistka i pełniła funkcję dyrektora w szkole średniej. Jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Jej wiersze zostały zamieszczone w wielu almanachach i antologiach, były drukowane na łamach czasopism w kraju i za granicą, tłumaczone na języki obce (angielski, białoruski, esperanto).Pani Leonarda jest laureatką wielu konkursów literackich – uhonorowana Złotą Buławą Hetmańską (1996), Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury (2012). Należy do Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Amatorsko zajmuje się twórczością plastyczną, wykonuje collage, frottage oraz rysunki komputerowe. Od kilku lat pisze wiersze dla dzieci. Jest również właścicielką niezwykłego domu w Rozedrance Starej koło Sokółki.
