***
Co stało się tego lata?
Miłość o wiośnie wysiedziała kurczęta.
Żółty puch oprószył pamięć.
Odmiany barw kolejnych mijających
pór roku nadawały intensywny smak
dojrzewaniu, przejrzewaniu, mijaniu,
bieli śniegu, śmierci – zmrożonym liliom.
Co zmartwychwstało tego lata,
gdy spadło niebo, poruszył się wszechświat?
Miłość – ziarenko istnienia zakwitło
na grobach.
Miłość – krucha łodyżka połączyła
mnie istniejącą i mnie nieistniejącą.
Odkryła na nowo pocałunek.
Wargi musnęły w nas to, co święte.
I zrozumiałam łaskę:
nieść nas będzie fala nieprzemijająca.
–
Irena Słomińska
–
fot. pixabay.com
_______________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.