Czytasz
Burza – wiersz Reginy Świtoń

Burza – wiersz Reginy Świtoń

Burza

 

Daleki grzmot rozległ się nad lasem,
nieprzychylny wiatr przyniósł powiew burzowy.
I nagle drzewa, w cichym dotąd sadzie,
przed potężnym żywiołem pochyliły głowy.

Rozgniewany w obłokach prąd szkodliwy
szarpał, łamał i ciskał na oślep, przed siebie.
Zatrzęsły mnóstwem listków cętkowane brzozy,
zygzakowaty piorun zabłysnął na niebie.

Lunęło deszczem niebo zatrwożone,
ciemność opadła jak czarna zasłona.
Kruchliwa wierzba, do ziemi przygięta,
w gwałtownym wietrze straciła ramiona.

7 lipca 2002

Regina Świtoń

fot. pixabay.com

_______________
Regina Świtoń – emerytowana polonistka, poetka. Mieszka w Knyszynie. Członkini Knyszyńskiego Towarzystwa Regionalnego im. Zygmunta Augusta i Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Białymstoku. Autorka kilkunastu tomików poetyckich, współautorka tomików z serii poetyckiej ,,Kajety Starobojarskie”: Wyjaśniając siebie (2010), Pomiędzy zmierzchem a świtem  (2016).  Laureatka wielu konkursów literackich. Jej wiersze publikowane były w ponad 60 wydawnictwach zbiorowych: pokonkursowych, antologiach poezji, almanachach (m.in. w esperanto), w ,,Nowym Gońcu Knyszyńskim”, w kwartalniku NKL ,,Najprościej”, w ,,Modzie na Zdrowie”, w ,,Służbie Miłosierdzia”.

 

 

 

 

 

 

 

Przewiń do góry
Skip to content