boję się
na starej stacji
zegar uwiązł w bezruchu
czas nie nadjedzie
K. Korotkich
_
odkrywam, że mam ciało matki: najpierw przyglądam się
rękom i nogom. identyczne palce u nóg, ręce jak odbicia
– nie wyprzemy się genów, które przez pokolenia
wędrowały w ciałach kobiet. uważnie porównujesz
matkę i córkę na zdjęciu. za trzydzieści lat też będziesz
taka ładniutka – mówisz – na razie jesteś interesująca.
no cóż – myślę – wszystko przede mną. ktoś pisze wiersze
o czasie, który nie nadjedzie, ale ja wiem, że przyjdzie,
przyjdzie czas na każdego. co nam zostanie po zetknięciu
z czasem? mam ciało matki, solidne uda i piersi
jeszcze nie zwiędnięte. za trzydzieści lat wyschną,
boję się zaniku rzeki, rozmycia pamięci, zapominania
imion, miejsc i zdarzeń. boję się spotkania
z czasem
Teresa Radziewicz
foto: pixabay.com
_______________
Teresa Radziewicz, poetka, autorka pięciu książek poetyckich. Laureatka Nagrody Literackiej im. Wiesława Kazaneckiego za rok 2009 za tomik Lewa strona oraz dwukrotnie nominowana do tej nagrody (za tomiki: Samosiejki i rzeczy pospolite). Nominowana do Orfeusza Mazurskiego 2017 za tomik pełno światła.. Trzykrotnie nominowana do nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (w 2006, 2007 i 2008 roku; Nagroda Publiczności w 2008 roku). Laureatka pierwszych nagród ogólnopolskich konkursów poetyckich: im. H. Poświatowskiej (2005), im. K.K. Baczyńskiego (2009), im. K. Ratonia (2010).