***
błogosławiona
ciszo sadu
w wieczornym oczekiwaniu nocy
kiedy liście strzepują
pył dnia
przed wędrówką
do rajskich ogrodów
wtedy zabiega im drogę
Ewa
gotowa zerwać owoc dobra i zła
grzechem zapłacić
za szczęście
dzięki niej
skazano nas na życie
poznajemy je
w wiecznym wędrowaniu
czasem
odnajdujemy siebie
nasi mężczyźni
wciąż z kawałkiem jabłka w krtani
kochają w nas niedoskonałość
i szczęście pierworodne
kiedy o świcie
ubieramy je
w liście wstydu
–
Leonarda Szubzda
–
foto: pixabay.com
__________
Leonarda Szubzda jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, absolwentką Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rewalidacji Umysłowo Upośledzonych w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracowała jako polonistka i pełniła funkcję dyrektora w szkole średniej. Jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Jej wiersze zostały zamieszczone w wielu almanachach i antologiach, były drukowane na łamach czasopism w kraju i za granicą, tłumaczone na języki obce (angielski, białoruski, esperanto).Pani Leonarda jest laureatką wielu konkursów literackich – uhonorowana Złotą Buławą Hetmańską (1996), Nagrodą Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury (2012). Należy do Związku Literatów Polskich oraz Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Amatorsko zajmuje się twórczością plastyczną, wykonuje collage, frottage oraz rysunki komputerowe. Od kilku lat pisze wiersze dla dzieci. Jest również właścicielką niezwykłego domu w Rozedrance Starej koło Sokółki.