BLISKOŚĆ
Wciąż porzucamy siebie i wracamy. Bliskość – drogi powrotów
wpisały się w nasze przeznaczenie. Koleje losu rysowały
naszą wolność.
Do i od siebie. Dialektyka stawania się i tęsknoty. Nieustający
dyskurs. I pozycje zdania.
Okopujemy się, żołnierze. By w końcu móc się wycofać w świetlaną
przeszłość – przywiązanie.
Dzieci porzucają swych rodziców dla realizacji wyśnionych
celów. By w końcu stać się swymi rodzicami.
Wpisany w nas archetyp: ojciec, matka, siostra.
Bliskość w rwącym nurcie rzeki życia.
–
Irena Słomińska
–
fot. pixabay.com
–
____________________
Irena Słomińska – urodziła się w 1948 roku, w Siemiatyczach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Poetka, autorka recenzji, współredaktorka tomików. Debiutowała w 1975 („Głos Szczeciński”). Opublikowała arkusz poetycki Stopa za stopą (Szczecin 1976) oraz w Białymstoku tomiki: Granice (1990), Powracają ogrody(1994), A przecież jest jeszcze miłość (1999), W błękicie odnajdziemy się o zmierzchu (2001), Przebaczyć sobie dzień (2003), A w kruchej skorupce dusza (2004), Smak istnienia (współautorka, 2009), Pogranicza (2011), Przydrożnym różom nie brak wyobraźni (2012), Doznania (2016), Tożsamość (2018), Jestem (2019), Nieskończony wiersz (2019), Nić, nie tylko Ariadny(2020), Lampka wiary (wybór), (2020). Związana z Nauczycielskim Klubem Literackim w Białymstoku. Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Mieszka w Białymstoku.