Przedstawiamy przekład wiersza Yusefa Komunyakaa, laureata Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta 2021, udostępniony Portalowi poeciwsieci.pl przez Fundację im. Zbigniewa Herberta.
Angielski
–
Kiedy byłem chłopcem, powiedział, zapłonęło niebo
& ktoś przybiegł pukać do naszych drzwi
nocą. Cały dom stał się jak ptaki
pod okapem, zbyt ciche dla chłopięcych uszu.
–
Usłyszałem dziewczęcy głos, ale to nie były słowa.
Tyle dobrego wiedziałem: dziewczyna
była gdzieś w naszym domu,
mówiła powoli jak papugi żeglarzy.
–
Mignęła mi Alicja w Krainie Czarów.
Jej głos pachniał pomarańczami,
chociaż nigdy w życiu nie obierałem pomarańczy.
Pukałem w ściany, po kole.
–
Ten głos był prawie Ameryką.
Moje uszy z powietrza wychwyciły słowo.
Powiedziała Friend. Uchyliłem drzwi
ukryte za paltami w szafie.
–
Młoda kobieta uśmiechała się do mnie.
Uczyła się języka, który miał ją zabrać
daleko, daleko stąd. Codziennie
uczyła mnie jednego słowa, żebym dotrzymał tajemnicy.
–
Ale pewnej nocy zbudziły mnie inne głosy w domu.
Poruszenie na dole & błagania.
Są obietnice składane nocą,
które o świcie zamieniają się w kamień.
–
Z okna zobaczyłem gwiazdy
płonące w rzece jaśniej niż wielka
feta. Czekałem na jej powrót,
zakrywając dłońmi usta.
–
Nie mogę zdradzić jej imienia, bo to było
niebezpieczne w naszym domu, tak blisko wody.
Czy była zmyśloną przyjaciółką chłopca,
czy rojem pszczół, który zagnieździł się w ścianach?
–
Wiele lat później ciotki powiedziały, że dwóch gestapowców
zastrzeliło dziewczynę nad Wisłą.
Tak nauczyłem się twojego języka.
Było to dawno temu, wiosną.
–
przekład: Katarzyna Jakubiak
–
W księgarniach wkrótce będzie dostępna książka „Niebieska godzina”,
obszerny wybór wierszy Yusefa Komunyaki w przekładach Katarzyny Jakubiak
(Wydawnictwo Znak, Kraków 2021).
foto: pixabay.com
–
____________
Yusef Komunyakaa, Afroamerykanin mieszkający w Stanach Zjednoczonych, weterana wojny w Wietnamie, poeta inspirujący się jazzem i bluesem. Muzyka jazzowa i bluesowa jest dla Komunyaki nie tylko źródłem tematów jego wierszy (jest on choćby autorem poematu o Charliem Parkerze) lecz również inspiracją do tworzenia librett operowych czy tekstów utworów muzycznych (np. australijskiej wokalistki jazzowej Pameli Knowles). Wykłada creative writing na New York University. Ma na swoim koncie liczne nagrody, obok Pulitzera także Wallace Stevens Award, Ruth Lilly Poetry Prize, William Faulkner Prize (przyznawaną przez Uniwersytet w Rennes) czy prestiżowe stypendium National Endowment for the Arts. Jego najnowsze książki poetyckie to „Emperor of Water Clocks” (2015) oraz „Everyday Mojo Songs of the Earth: New and Selected Poems” (2021).
