11 LISTOPADA (2017)
(wiersz z II rundy IV Slamu Poetyckiego Białystok)
Gdym wychodził, by wspomóc czyn „Solidarności”
Mama na czole moim krzyżyk nakreśliła
przywołując na pamięć Dzień Niepodległości,
której, dzieckiem zaznawszy, dorósłszy broniła.
Gdy jedni kradną Sądy, drudzy kamienice
muszę głośno powiedzieć: mnie moi rodzice
przekazali testament powstańczego znoju:
nasze dzieci i wnuki żyć mają w pokoju
a racji swych dochodzić ważąc innych racje.
Gdy buta, chciwość, kłamstwo niszczą demokrację,
krajem zaś rządzą zemsta i kumpli biznesy,
bój toczy się o dojścia do publicznej kiesy,
gdy miast rozmowy słychać coraz więcej złości,
czy godzi się nam święcić Dzień Niepodległości?
–
Wojciech Więckowski
zwycięzca IV Slamu Poetyckiego Białystok
–
fot. pixabay.com
__________________
Wojciech Więckowski – rymopis utylitarny. Wierszy używa do bieżącej komunikacji z bliźnimi – składania powinszowań, uwodzenia, podtrzymania na duchu czy wyrażenia swojego poglądu. Preferuje wiersze rymowane, bowiem przesłanie ma wnikać w adresata gładko i sympatycznie. Trudności frazy i rymu traktuje jako wyzwania zmuszające do wyrafinowania meritum. Lubi pofiglować ze słowami. Opublikował dwa tomiki wierszy: „Taki jestem” i „Z szuflady rymopisa”. Prozę publikuje na portalu podlaskisenior.pl, zaś publicystykę w Echach Rajgrodzkich.